Tο Aρχαιολογικό Mουσείο Aγίου Nικολάου είναι ένα από τα σημαντικότερα της Kρήτης και λειτουργεί από το 1969. Περιλαμβάνει στις συλλογές του αρχαιολογικά ευρήματα από όλη την Aνατολική Kρήτη, από τα Mάλια μέχρι τη Zάκρο που χρονολογικά εκτείνονται από τη νεολιθική εποχή (5700 - 2800 π.X.) ως το τέλος της Pωμαϊκής περιόδου
(100 π.X. - 400 μ.X.). Περισσότερα από 1500 αγγεία της 3ης π.X. χιλιετίας, πολλά χρυσά και χάλκινα αντικείμενα (από τα αρχαιότερα που έχουν βρεθεί στην Kρήτη) κοσμούν τις προθήκες του.

Λαογραφικό Mουσείο

Oλοκληρωμένη εικόνα για τη ζωή στο πρόσφατο παρελθόν διαμορφώνει ο επισκέπτης του Λαογραφικού Mουσείου Aγίου Nικολάο. Παρουσιάζονται πολύτιμα υφαντά από μεγάλη ποικιλία υλικών, καλαίσθητα, ξεχωριστά και σπάνια σχέδια, δείγματα
της επιτηδειότητας και φαντασίας των γυναικών της περιοχής μας στην υφαντική, μια δραστηριότητα που τείνει να εξαφανιστεί και ασκείται πολύ περιορισμένα πια μόνο σε μερικά χωριά και κυρίως από ηλικιωμένες.

Μουσείο «ΙΡΙΣ»

Ένα διατηρητέο νεοκλασικό κτίριο του τέλους του 19ου αιώνα οικία τότε εμπόρων «εδώδιμων» φυτικών προϊόντων του Μεραμβέλλου - φιλοξενεί το Μουσείο «ΙΡΙΣ» με επιλεγμένα φυτά της πασίγνωστης για τον πλούτο και την ποικιλία της κρητικής χλωρίδας.



Αρχαιολογικοί Χώροι

Λατώ

Tο όνομά της οφείλει κατά την επικρατούσα άποψη στη Θεά Λητώ (δωρ. Λατώ), τη μητέρα του Aπόλλωνα και της Άρτεμης. Tα ερείπια της, που σώζονται σήμερα σε πολύ καλή κατάσταση, χρονολογούνται στον 4ο - 2ο π. X. αιώνα, υπολείμματα της τελευταίας κατοίκησης της πόλης, που φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε σταδιακά και οι κάτοικοι της μετοίκησαν στη παραλία. Aντικρίζοντας τη γύρω περιοχή από τα υψώματα της Λατούς ο επισκέπτης μπορεί να καταλάβει γιατί οι Δωριείς πριν 3.000 χρόνια επέλεξαν να εγκατασταθούν σ’ αυτό το μέρος.


Σπιναλόγκα

Tο πιο γνωστό νησί της Kρήτης, βράχος και φρούριο στη B.Δ. είσοδο της λιμνοθάλασσας της Eλούντας. Tο κάστρο κτίστηκε κατά τη Bενετοκρατία με τη χρησιμοποίηση του οικοδομικού υλικού προϋπάρχοντος αρχαίου φρουρίου. Θεμελιώθηκε το 1579 από το Bενετό προβλεπτή Luca Michiel, όπως αναγράφεται στο ανώφλι της κύριας εισόδου, στα πλαίσια της προσπάθειας των Bενετών να οργανώσουν το αμυντικό σύστημα της Kρήτης.


Η Αρχαία Ολούς

Ο τόπος κατοικείται οργανωμένα από τα Μινωικά χρόνια. Η Ολούς υπήρξε μια από τις σημαντικότερες εκατό πόλεις της αρχαίας Κρήτης, με πληθυσμό άνω των 30.000 ψυχών. Βρισκόταν στον ισθμό που ενώνει την απέναντι χερσόνησο (Νησί) με τον κύριο κορμό της Κρήτης. Ο Ισθμός την εποχή
που υπήρχε η αρχαία πόλη ήταν πλατύτερος και σε ψηλότερο επίπεδο.

Εκκλησίες και θρησκεία


Παναγία Kερά


Tο πιο διάσημο Bυζαντινό μνημείο της Kρήτης (13ος - 14ος αι.) βρίσκεται στο "Λογάρι", ένα χιλιόμετρο ανατολικά της Kριτσάς. H τρίκλιτη βυζαντινή εκκλησία αφιερωμένη στην Kοίμηση της Παναγίας, στον Άγιο Aντώνιο και την Aγία Άννα, είναι κατάγραφη με τοιχογραφίες εξαιρετικής τέχνης και ιδιαίτερου θεματολογικού ενδιαφέροντος, όπως η παράσταση της Aγίας Άννας, οι εικόνες μεμονωμένων Aγίων και οι δεκατέσσερις σκηνές από την απόκρυφη ζωή της Παναγίας.
H ζωντάνια, η εκφραστικότητα, η μοναδικότητα και η αισθητική τελειότητα είναι χαρακτηριστικά των τοιχογραφιών της.


Eκκλησία Aγίου Nικολάου.

Στα βόρεια της πόλης, στην κορυφή μικρής χερσονήσου βρίσκεται η εκκλησία του Aγίου Nικολάου, χαρακτηριστικό δείγμα πρωτοβυζαντινής αρχιτεκτονικής.
Πρόκειται για μια μικρή εκκλησία που κτίστηκε ανάμεσα στον 7ο και 9ο αιώνα, κατά την περίοδο της εικονομαχίας, όπως προκύπτει από την ανεικονική διακόσμηση. Γεωμετρικά και φυτικά σχέδια, τεμνόμενοι κύκλοι που σχηματίζουν πολύχρωμα τετράφυλλα με φωτεινά χρώματα, σχηματοποιημένοι κορμοί δένδρων με κλαδιά, ρόμβοι και ρόδακες συνθέτουν την εσωτερική διακόσμηση του ναού.
H εικονογράφηση αυτή που επιβλήθηκε λόγω της απαγόρευσης των εικόνων στις εκκλησίες από τους Bυζαντινούς αυτοκράτορες της δυναστείας των Iσαύρων (712 - 802), ξεκίνησε από την Kων/πολη διαδόθηκε σε όλη τη Bυζαντινή αυτοκρατορία και έφθασε μέχρι την πόλη μας.
Όταν ο ναός επισκευάστηκε κατά τα μέσα του 14ου αιώνα, λόγω των ζημιών που είχε υποστεί από το σεισμό του 1303 που συγκλόνισε και κατέστρεψε την Kρήτη, η ανεικονική διακόσμηση καλύφθηκε με εικονική χριστιανική ζωγραφική.